The Story
Sok-Woo en zijn dochter nemen de trein om de moeder van het meisje te bezoeken in de Zuid-Koreaanse stad Busan. Er staat hen een helse tocht te wachten, want er breekt een zombievirus uit. Ook in de trein worden een resem mensen getroffen door de gevaarlijke ziekte, met hondsdolle passagiers ten gevolg. Sok-Woo moet samen met enkele anderen overleven en de strijd aangaan met de zombies.
The Crew
Regie – Sang-ho Yeon: The King of Pigs, The Fake
Yoo Gong: The Age of Shadows, Silenced
Dong-seok Ma: The Good, The Bad & The Weird, Nameless Gangster
Yu-mi Yeong: Silenced, In Another Country
The Good, The Bad
“De Zuid-Koreanen zijn goed bezig.” Het is een zinnetje dat ik als cinefiel al enkele jaren in de mond neem. Al sinds begin vorig decennium bewijzen de filmmakers uit het Oosterse land zich als volleerde filmmeesters die volledige genres naar hun hand zetten en opwindende cinema afleveren. Memories of Murder (2003) speelt met de seriemoordenaarthriller, The Host (2006) is een inventieve monsterprent en The Man From Nowhere (2010) doet geweldige dingen met bekende actieconventies. En er lijkt maar geen einde te komen aan de zogenaamde Zuid-Koreaanse new wave. Met Train to Busan reanimeert Sang-ho Yeon op geslaagde wijze de zombieprent.
Net als bovenstaande voorbeelden vindt Train to Busan niet zozeer het gekozen genre opnieuw uit, maar de film doet gewoonweg zeer interessante dingen met de ingrediënten die we allemaal gewend zijn. Ook al springen de hongerige hersendoden haast van het witte doek, toch zijn ze niet het belangrijkste element van de film. Sang-ho is slim genoeg om zijn personages op de voorgrond te plaatsen. Zijn camera blijft steeds gericht op een vader die samen met zijn dochter probeert te overleven, een man die zijn zwangere vrouw beschermt, een verliefd tienerkoppeltje en twee oudere dames. Gevolg: je leeft met hen mee en je bent oprecht ontroerd wanneer een tragedie toeslaat.
Geen vrees, je wordt niet enkel overstelpt met dramatische gebeurtenissen. De bloeddorstige en stuiptrekkende zombies jagen de adrenaline door je aders. Gooi daar nog een claustrofobische treinlocatie en beestige soundtrack aan toe en de spanning giert van begin tot einde door je lichaam. De regisseur slaagt er daarnaast ook nog in om Train to Busan te injecteren met wat Zuid-Koreaanse maatschappijkritiek en een middelvinger naar de privileges van de hogere klasse. Het versmelt allemaal uiteindelijk tot een boeiende potpourri van actie, horror en drama met een slotstuk dat je onthutst achterlaat.
The Verdict
Laten we het kort houden: de beste en efficiëntste zombiethriller sinds Danny Boyles 28 Days Later. Genrecinema van de bovenste plank.
