The Story
Het ruimteschip Avalon is op weg naar de planeet Homestead II, waar de 5000 aanwezige passagiers een nieuw leven zullen opbouwen. Een reis die 120 jaar duurt, waardoor elk van de passagiers, inclusief de hele crew zich in een diepe winterslaap bevinden in een slaappod. Voor Jim Preston neemt de reis een drastische wending als hij 90 jaar voor ze hun bestemming bereiken, wordt gewekt.
The Crew
Regie – Morten Tyldum: The Imitation Game, Headhunters, Buddy
Chris Pratt: Guardians of the Galaxy, Jurassic World, Parks and Recreation
Jennifer Lawrence: The Hunger Games, American Hustle, Silver Linings Playbook
Martin Sheen: TRON: Legacy, Forst/Nixon, The Queen
The Good, the Bad
Je moet wel lef hebben om net op dit moment met een sciencefictionavontuur in de zalen te verschijnen. Maar als je de twee grootste Hollywoodsterren, Chris Pratt en Jennifer Lawrence, voor de hoofdrollen hebt gestrikt, kan je natuurlijk wel tegen een stootje. Laat deze twee dan ook nog eens een romance beleven tegen een oogverblindende sterrenhemel aan boord van een majestueus ruimteschip en je hebt een ruimteavontuur dat klaar staat voor een heel andere strijd tussen de sterren.
Passengers schiet best wel indrukwekkend uit de startblokken. Het eerste uur levert een boeiende kijkervaring op met een heleboel mysteries, prachtige CGI-beelden en een fantastisch ruimteschip. Regisseur Tyldum strooit ook gretig met referenties naar Stanley Kubricks 2001: A Space Odyssey en The Shining. Het mooi opgebouwde verhaal, dat steeds meer een duister en naargeestig kantje krijgt, wordt in de kiem gesmoord als Jennifer Lawrence op het toneel verschijnt. Plots kijken we naar een romantische prent. Weg mysterie, weg boeiend verhaal, weg SF-setting. Vanaf dat moment worstelt Passengers met zijn eigen bestaan. Dat wordt nog duidelijker als een derde personage zijn intrede maakt en alle actiekanonnen worden bovengehaald. Het veelbelovende en interessante existentiële SF-drama van in het begin is nu wel heel ver weg.
Zelfs Pratt en Lawrence kunnen de vreemde kronkels in het scenario niet verbloemen. Integendeel zelfs, ze zijn er het grootste slachtoffer van. Vooral het personage van Lawrence is zeer slecht uitgewerkt. Terwijl Pratt op een subtiele manier wordt gebracht en zich ook lekker kan uitleven, krijgt Lawrence’s personage weinig diepte, maar wel veel body. Ze wordt om de haverklap in strak zittende pakjes gestoken en ze gaat echt wel bijzonder veel lopen en zwemmen. Waarom Lawrence deze rol heeft aangenomen, blijft ons een raadsel. Passengers maakt ook dezelfde fout als Rogue One: a Star Wars Story. De trailer bevat namelijk beelden en voor Passengers zelfs een hele verhaallijn die nergens te vinden is in de finale film. Toch wel een serieuze misser, want eenmaal de trailer gezien, verwacht je een onthulling of openbaring in de film die er nooit komt. En o ja, wat zal Andy Garcia pissed zijn als hij zijn bijdrage ontdekt in deze film.
The Verdict
Passengers ziet er zeer slick uit. Oogverblindende CGI-beelden, schitterende special effects, een waanzinnig ruimteschip en het fenomenale duo Chris Pratt en Jennifer Lawrence. De film ontpopt zich aanvankelijk als een boeiend existentieel SF-drama, om vervolgens een verrassende romantische zijweg in te slaan en finaal neer te storten als een dertien in een dozijn actiethriller.
[videos file=”https://youtu.be/UdJqgKY2SXQ” width=”570″ height=”315″][/videos]
Passengers draait nu in de Belgische bioscoopzalen.
