The Crew
Regie – Denis Villeneuve: Sicario, Enemy, Prisoners
Amy Adams: The Fighter, American Hustle, Enchanted
Jeremy Renner: The Avengers, The Town, The Hurt Locker
Forest Whitaker: The Last King of Scotland, Rogue One, Southpaw
The Story
Arrival begint wanneer ons blauw planeetje wordt opgeschrikt door een meute buitenaardse schepen die overal ter wereld landen. Er verschijnen geen glibberige creaturen uit het ruimtetuig. Er worden ook geen allesvernietigende laserstralen op ons afgevuurd. Nee, de aliens blijven rustig in hun schip zitten. Het Amerikaanse leger schakelt taalkundige Louise Banks en fysicus Ian Donnelly in om te achterhalen wat de wezens hier komen doen en wat ze van ons verlangen. Hun taak mondt uit in een race tegen de klok wanneer de situatie uit de hand dreigt te lopen.
The Good, The Bad
Elk jaar nemen we de carrière van de Canadese cineast Denis Villeneuve steviger onder de loep. Niet zo verrassend als je kijkt naar wat de filmmaker de afgelopen jaren uit zijn camera toverde. Met Incendies, Prisoners, Enemy en Sicario bewees hij al dat hij een getalenteerd genreregisseur is en dat hij verdomd goed weet hoe hij een sterk verhaal op zijn publiek moet afvuren. Met Arrival toont hij vriend en vijand dat hij ook het scifigenre onder de knie heeft. De prent over buitenaardse bezoekers is geen Independence Day-achtige kaskraker waarin de halve wereldbol explodeert, maar wel een uitdagende filmptrip die je zowel filosofisch als emotioneel KO slaat.
Villeneuve is tijdens de hele duur van Arrival nooit geïnteresseerd in simpel popcornvermaak. De Canadees gebruikt het scifi-omhulsel namelijk om enkele boeiende thema’s en relevante zaken aan te halen. De hele alien-premisse dient hoofdzakelijk als handigheidje waarmee hij dingen kan zeggen over het belang van communicatie en taal, de verdeeldheid van de wereld en onze band met de dood. Fans van linguïstiek en Heideggeriaanse filosofie zullen dan ook hun duimen en vingers aflikken bij dit vehikel.
Maakt dat van Arrival een ondoordringbaar scifispektakel? Hoegenaamd niet. Villeneuve en scenarist Eric Heisserer zorgen ervoor dat al die gewichtige onderwerpen zeer subtiel en toegankelijk worden gekneed tot een meeslepend relaas dat je van begin tot einde op het puntje van je stoel zet. Villeneuve hoeft geen beroep te doen op spectaculaire actie of overmaatse set pieces. Hij grijpt je bij het nekvel met dezelfde vragen die de personages bezighouden – wie zijn de tentakelcreaturen en wat komen ze hier doen? – om je uiteindelijk neer te knuppelen met een twist van formaat.
Dat je ogen aan het bioscoopscherm kleven is ook te danken aan de briljante acteerprestatie van Amy Adams. De roodharige acteergodin bewijst nog maar eens dat ze tot de beste actrices van haar generatie behoort met een vertolking die mooi de balans vindt tussen nieuwsgierigheid, passie, obsessie en pijn. Er is geen seconde dat je haar niet gelooft. Je zou haast medelijden krijgen met Jeremy Renner, die met zijn nonchalante aanpak bijna wordt weggespeeld door de vijfvoudige Oscar nominee.
The Verdict
Arrival is uiteindelijk een film die zijn publiek nooit onderschat, die je durft te confronteren met uitdagende ideeën en je thema’s aanreikt die niet vanzelfsprekend zijn in het moderne filmlandschap. Het is dan ook zeer bewonderenswaardig dat de prent nooit verzeilt in platte arrogantie of droog intellectualisme. Arrival vertrouwt op je als bioscoopganger die op zoek is naar een unieke cinema-ervaring. De film laat je uiteindelijk zo onthust achter dat je de haastige afwerking van het slot bijna niet opmerkt.
[videos file=”https://www.youtube.com/watch?v=AMgyWT075KY” width=”570″ height=”315″][/videos]
