116 min
The Story
Abby Yates en Erin Gilbert zijn allebei fysici die elkaar al jaren kennen. Abby is er rotsvast van overtuigd dat geesten bestaan en onderzoekt ze nog steeds, terwijl Erin het bovennatuurlijke heeft afgezworen. Wanneer ze toch een spook tegen het lijf lopen in een oud New Yorks pand, beslissen ze om de handen in elkaar te slaan en samen met ingenieur Jillian Holtzmann en metroarbeidster Patty Tolan de Ghostbusters te vormen. New York heeft hun hulp al snel nodig wanneer een schurk honderden kwaadaardige geesten op de metropool wil loslaten.
Crew
Regie – Paul Feig: Spy, The Heat, Bridesmaids
Kristen Wiig: Bridesmaids, The Martian, The Diary of a Teenage Girl
Melissa McCarthy: Bridesmaids, The Heat, Spy
Leslie Jones: Saturday Night Live, Trainwreck, Top Five
Kate McKinnon: Finding Dory, Angry Birds, Sisters
The Good, The Bad
Spookachtige taferelen, groene blubber, New Yorkse panorama’s en Ray Parker Jr. zijn iconisch Ghostbusters-lied, de sfeer zit er onmiddellijk in tijdens de eerste minuten van Paul Feigs ‘vrouwelijke’ reboot van de geliefde eighties-klassieker. Het doet een bioscoopbezoeker hopen dat Hollywood nog eens een goede reboot uit de filmfabriek heeft geperst. En oké, Ghostbusters is een leutige blockbuster die af en toe een lach afdwingt, maar originaliteit is helaas ver te zoeken.
De prent wordt voornamelijk gedragen door de vier hoofrolspeelsters, met de Saturday Night Live-godinnen Leslie Jones en Kate McKinnon op kop. McKinnon steelt de show als een excentrieke figuur die de vreemdste wetenschappelijke apparaten bedenkt en de gekste bekken trekt. Jones blinkt op haar beurt uit als een figuur die New York als haar broekzak kent en niet op haar mondje is gevallen. Ook al is haar personage af en toe nogal stereotiep, toch amuseert Jones zich rot. Wiig en McCarthy zijn hun hilarische zelf met acteerprestaties die vertrouwd aanvoelen en Chris Hemsworth mag ten slotte opdraven als een knappe domoor die misschien iets te veel screen time krijgt.
De chemie tussen de castleden zit snor. Daar wringt het schoentje dus amper of niet. Het is hoofdzakelijk het scenario dat doet vloeken. De film voegt namelijk niets toe aan wat het origineel al deed. Het verhaaltje blijft braaf, de slechterik voldoet niet, er wordt te gepasten tijde geknipoogd naar de prent uit 1984 en de film eindigt met de zoveelste allesvernietigende climax boordevol lelijke effecten. Feig vertrouwt zeer hard op zijn neus voor komische momenten, maar slaagt er niet in om de spokenjagers op inventieve wijze 2016 in te jagen. Enkel je cast aanpassen is namelijk niet genoeg.
Who you gonna call? Een betere scenarist, me dunkt!
Verdict
De vrouwelijke spokenjagers van dienst stellen niet teleur en de film bevat voldoende momenten die doen schuddebuiken, maar net als vele andere Hollywoodreboots en -sequels die deze zomer onze zalen bestormden, mist deze Ghostbusters een invalshoek en een verhaal die het geheel verheffen tot memorabel popcornvertier.
